Chloroplasma
Chloroplasma.  IT IS FUN!
part of a dragonfly.

ursi non possunt loqui

media nocte, Polla fugiebat per vias. in regno florum, unde effugerat, dominus decrescebat cum veneno fluente per venas. alibi Helvidius etiam decresecebat, exspectans suum mortem in carcere. a decreto Imperatoris, trahetur carina prima luce in oppido parvo et pulchro portus, Laurento.

***

die illuscente, Glabrio appropinquabat domum Lupi. admisso a servo Lupi, celeriter et vehementer locutus est:
"mi Lupe, invenire denique te! mihi narrandum est, et deinde fugiendam est. tuus filius trahetur carina mox. da mihi pecuniam; potum requiro. bene! vale, mi amice!"
Lupus sollicitabat.

***

ad Laurentum plaustro eunto, rotae strident. Helvidius oppressus est.

***

cum Glabrio ambularet per silva, ursum occurit. cum tabernam quaesivisset, ursum non, tristus est.
"mane!" clamavit ursus. "noli esto tristis. possum tibi vendare partem montis Vesuvii! nonne optimus est?"
"ursi non possunt loqui!" dixit Glabrio.
"correctus est," respondit ursus. "tamen non ursus sum. vero optimus coquus de Gallia feriatus. eo ad Laurentum ut puellas adipiscerem. mihi nomen est Grumio."
"Glabrio sum! te convenire amoenus est. si ad Laurentum is, visne eripere e tracto carina filium mei amici?"
"non video quidni," respondit Grumio.

***

embolium:
Lupus continuebat sollicitare, tempus degere.

***

Grumio urinavit in mare ut Helvidium servaret e fato torvo. cum aqua et alta et frigida esset, Grumio tamen extracit iuvenem e carina navis et eum ad litus cepit tute. indignate et iracundia incensus, Helvidius dixit se Grumionem adiuturum esse ut pugnis iustis canoris infideles contunderet.
"optime!" respondit Grumio. "saltemus, caves Romani!"
milites nesciebant Grumionem et Helvidium exercitatos esse in arte antiqua Pugni Anatis. itaque eos pugnaverunt intrepide.
tanti saeve erant Grumio et Helvidius ut nemo superessent oppugnationem crudelem avium. infeliciter Helvidius bracchium amisit quod Grumio eum usus est ut averteret ictum gladi.

***

Polla vidit Helvidium claudieantem per viam et Grumio nixantem. quiritavit et cucurrit ad eum. "mi Helvidii, mi amor! es vivus! es--" conspexit bracchium absentem. "--Sinister. qui es, Sinister?"
Helvidius obstupefecit a desiderato. nonne contemnavit mortem ei? nonne ivit adeo ad Romam ei? "fui bonus, subscortum, sed nunc valde volo comitare meum novum amicum, Grumio, ad cauponam placens. vale!" vertit, eam in viam desolans, et ivit cum Grumione ut disceret spectaculos cauponarum Romanarum et puellarum cauponarum.

***

epilogus: amore ebrius
Grumio et Helvidius Glabrionem viderunt in caupona. se oblectare diu.
"Grumio, esne amore ebrius?" Glabrio rogavit.
"ita vero! etiam vino! sed plerumque amore... etiam vino!" respondit Grumio. omnes laeti fuerunt dum Helvidius mortuus est a contagione.


curly thing.
one's hair on trees and one's hair on people.
IMAGE MAP OF YOUR DOOM.